Een medicijn is vaak bedoeld voor kortstondige verlichting van angst en slapeloosheid. Maar ze hebben een duistere keerzijde: ze zijn uiterst verslavend. Het lichaam raakt eraan gewend, en na verloop van tijd heeft het steeds meer van deze medicatie nodig om dezelfde effecten te bereiken. Het is een pijnlijke paradox, waarin mensen die medicatie nodig hebben om te overleven, onbewust vast komen te zitten in de verstrengeling van afhankelijkheid. Vaak gewoon op recept van de huisarts.
Twee voorbeelden van verslavende medicatie:
- Benzodiazepinen (Benzo’s)
Deze medicijn zoals diazepam(valium) en alprazolam (Xanax), worden vaak voorgeschreven om angststoornissen en slapeloosheid te behandelen. Maar ze hebben ook een keerzijde: ze creëren snel een gevoel van afhankelijkheid en tolerantie, waardoor patiënten vaak meer moeten nemen om het hetzelfde effect te bereiken. - Oxycodon
Een krachtige opioïde die gebruikt wordt om ernstige pijn te behandelen, zoals na een operatie of bij een chronische pijn. Oxycodon heeft een hoog risico op verslaving en misbruik, en kan leiden tot een verwoestende gevolgen voor de gezondheid en het welzijn van degenen die eraan verslaafd raken.